Zbliża się koniec stycznia, a ja prezentuję drugą pracę. Wszystko przez ten śnieg. Wyjechałam razem z synem na ferie zimowe, jak zwykle z dodatkową torbą, w której miałam materiały do szycia lalek i mocnym postanowieniem pracy choćby 2-3 godziny dziennie. Jednak kiedy dotarliśmy na miejsce, świat wokół nas wyglądał jak z bajki! Śnieg, dużo śniegu, wszędzie dookoła nas. Już dawno nie widziałam śnieżnych czapek na drzewach. Aż szkoda było nie skorzystać. Planowane wyprawy rowerowe zostały zamienione na długie piesze spacery. Chodziliśmy nawet tropami wilka! Cieszyłam się tą pogodą przez prawie dwa tygodnie. Po powrocie do domu z nową energią zabrałam się do pracy. I tak powstała lalka dla Hani, która przeniosła mnie do przeszłości. Od takich klasycznych lalek waldorfskich rozpoczęła się moja przygoda. Bez nosa, z niewielkimi oczami i wyszywanymi włosami – taka jaką bawiły się dzieci w przedszkolu, do którego uczęszczał mój syn.
Ida pojedzie do domu przygotowana na chłodniejsze dni. Czerwony wełniany płaszczyk nie jest zbyt gruby, ale w końcu za chwilę wiosna, prawda?
Lalka ma zestaw ze spodenkami oraz sukienkę na przebranie. Na tym zdjęciu możecie zobaczyć szczegóły pierwszego zestawu.
Do ozdobienia strojów użyłam bawełnianych koronek oraz różnych ciekawych guzików – np. kwiatków do bluzeczki, drewnianych do płaszczyka oraz biedronkowych do butów.
Hania, przyszła mamusia tej lalki, lubi kwiatki i kolor ciemnoróżowy. Niestety nie miałam w swoich zapasach takiej tkaniny. Na sukienkę wybrałam więc jasnoróżową tkaninę, na której oprócz łąki jest też wesoły zajączek. Myślę, że spodoba się jej ten wzorek.
Ciekawe w jakie prace będzie obfitował ten rok. Może powstanie więcej tych najprostszych lalek waldorfskich? Jeśli chodzi o mnie, powitam je z radością!
Lalka dla Hani ma 36 cm wielkości i została wykonana na zamówienie.
